Rozczytywanie form
18.09 – 10.10. 2020
Galeria Szara Kamienica
Rynek Główny 6, Kraków
Rozważania artystyczne podjęte w eksponowanych pracach dotyczą funkcji znaku plastycznego. Poddają analizie dynamicznie zmieniające się modele interpretacji świata widzialnego, jego percepcji oraz mechanizmy zmiany znaczeniowej, wydarzające się w obszarze semantyki obrazów. Prace plastyczne odwołują się w swojej formie do przedstawień zjawisk przyrody, które charakteryzują się nieuchwytnością oraz płynnością. Zjawiska fizyczne, będące inspiracją do powstania moich prac, to procesy zachodzące w naturze, wynikające z istnienia sił podstawowych, np. oddziaływania elektrycznego, magnetycznego czy grawitacyjnego na tafle wody lub masy powietrza.
Klasyczna konstrukcja rzeczywistości oparta na jednoznaczności została dawno wyparta przez epokę wieloznaczności. Objawia się to jako odmienność, inność, płynność, wieloznaczność kontekstów , lokalność sensów, których nie wyłapujemy od razu. Fragmentarycznie dostępna rzeczywistość zmusza zatem artystę do przyjęcia strategii twórczej, adekwatnej do współczesnych warunków percepcyjnych człowieka. To, co doświadczamy codziennie, poddawane jest dynamice zmian, które na bieżąco ciężko czasem zdefiniować i nazwać, nie mówiąc o ich zamknięciu w sztywnych ramach. Idea całościowego postrzegania była poddawana w wątpliwość już niejednokrotnie, jednakże nie da się zbagatelizować faktu, że istnienie fragmentu wiąże się z koniecznością istnienia pojęcie całości – są one od siebie uzależnione.
W momencie podświadomej próby odtworzenia całości zjawiska, widz na podstawie analizy własnego doświadczenia i wiedzy oraz siły wyobraźni odnosi się do wybranego fragmentu, wyszukując w nim fragmentów, które mogłyby mieć swoją kontynuacje w przestrzeni wyobrażonej. Jest on zatem aktywnym uczestnikiem wytwarzania dzieła sztuki dzięki swojej aktywności intelektualnej ale również fizycznej wobec prac. Pisząc ”fizycznej” chodzi mi o dosłowny ruch wokół pracy, który umożliwia poznanie zwielokrotnionego obrazowania zawartego w pracy. Czytelność formy ujawnia się dopiero w momencie ruchu podmiotu wobec obiektu. Prace prezentowane na wystawie są realizacjami rozwijającymi watek obrazowej wielości w jednym obszarze wyznaczonym granicami dzieła oraz próbą badania zależności pomiędzy obrazem malarskim a rzeźbą.
Justyna Smoleń
Wystawa jest publiczną prezentacją pracy doktorskiej w dziedzinie sztuk plastycznych w dyscyplinie sztuki piękne realizowanej na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
