Dom, kolaż, porcelana, 2020
Pracę Dom, z perspektywy czasu, jaki minął od momentu jej wykonania, traktuję jako podświadomą próbę ujęcia stanu rzeczywistości ostatnich miesięcy – naznaczonej pandemią COVID-19 oraz społeczno-politycznymi napięciami.
Ciało kobiety scalone z muszlą ślimaka nie jest rozczłonkowane, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka – jest raczej rozfragmentaryzowane i złożone w nową całość – nową normalność(?). Muszla to niby-dom, który staje się raczej symbolem ograniczenia, aniżeli kojącego, prywatnego zacisza – nasze mieszkania teraz są tak inne, tak zniechęcające. Ten niby-dom, traktując go jako bardziej ogólną metaforę, można ująć nawet jako symbol aktualnej rzeczywistości – tak innej, tak przytłaczającej – która stała się walcem przetaczającym się przez nasze życie, masakrującym wszystkie i wszystkich bez wyjątku, egalitarnie.
UTOPIA. PRZESTRZEŃ ZAMKNIĘCIA
15.12.2020 – 7.03.2021
Tytuł wystawy odnosi się do tytułu poprzedniej krakowskiej odsłony projektu “UTOPIA.Nie-miejsce” realizowanej w 2018 roku. Referencja ta jest nieprzypadkowa, zapraszamy artystów, aby podejrzeć jak twórczo reagowali na stan pandemii. Byliśmy ciekawi jak odnoszą się do sytuacji ograniczenia wolności, dystansu społecznego, niepewnej przyszłości?
Pandemia zamroziła działania kulturalne. Zamknięte instytucje kultury, galerie, przestrzenie sztuki sprawiły, że spora część działalności artystycznej przeniosła się do sieci. Artyści zamknięci w zaciszu własnych mieszkań, pracowni mierzą się z własnymi “utopiami”. Codziennie na nowo kształtują i definiują świat “wokół siebie” i “w sobie”.
Ważnym tropem koncepcji wystawy jest pojęcie Retrotopii. (będące połączeniem słów: retro – ‘dawny, dotyczący przeszłości’ i utopia) stworzone pod koniec życia przez socjologa Zygmunta Baumana, opisujące zjawisko społeczne, powstałe w Europie, a szerzące się już na całym świecie, stanowiące współczesną odmianę nostalgii, będące pochodną negacji drugiego stopnia, a więc negacją negacji dokonaną przez utopię możliwości quasi-powrotu do wspaniałej, bezpiecznej przeszłości.
Projekt “UTOPIA. Przestrzeń zamknięcia” związany jest z ideą twórczego dialogu środowisk artystycznych z Polski i Niemiec oraz innych krajów. Zakłada prezentację online prac z zakresu malarstwa, rzeźby, fotografii, video oraz instalacji. Projekt promuje działania profesorów, doktorantów, studentów, ale także młodych, nieznanych twórców i pomaga ich wprowadzić w przestrzeń międzynarodowych kontaktów artystycznych, konfrontując ich twórczość z uznanym środowiskiem artystyczno-dydaktycznym uczelni artystycznych.
W wystawie biorą udział artyści z 11 krajów.
Artyści:
Andrzej Bednarczyk, Anne Berlit, Bartek Węgrzyn, Bartosz Czarnecki, Bartosz Frączek, Brigitte Dümling, Daniela Jáuregui Servin, Detlef Schweiger, Edith Oellers, Edgar Kucharzewski, Emilia Kina, Etko Tutta, Filip Rybkowski, Filip Wierzbicki Nowak, Gilberto Kupyum, Grzegorz Wnęk, István Eröss, Jakub Najbart, Jan Pamuła, Jan Tutaj, Janusz Janczy, Janusz Radtke, Jesse Magee, Jörg Eberhard, Josephine Kaiser, Juergen Rosner, Justyna Smoleń, Justyna Warwas, Kamil Kuzko, Katarzyna Piątek, Klemen Brun, KO Seung-hyun, Krzysztof Tomalski, Lalo Sanchez Del Valle, Lutz Krutein, Magdalena Kulesza-Fedkowicz, Marek Sibinský, Marek Szymański, Mariola Wawrzusiak, Marlena Biczak, Mercedes Bautista, Michał Sroka, Michał Zawada, Norbert Tóth, Patrick Tagoe-Turkson, Piotr Korzeniowski, Radek Szlęzak, Rafał Borcz, Ri Eung-woo, Stano Cerny, Goran Štimac, Ubbo Kugler, Ulrike Beckmann, Verónica Ugalde Romay, Witold Stelmachniewicz, Wojciech Kopeć, Zbigniew Bajek, Zbigniew Sałaj
Kuratorzy:
Michał Sroka / Piotr Korzeniowski
Współpraca:
Kamil Kuzko / Jakub Najbart
Projekt jest współfinansowany ze środków miasta Krakowa z programu “Kultura w sieci 2020 “
